Lotnisko

Casimir Thompson · 2019-01-25 01:16:03

.

Elise Johansen · 2019-02-02 19:21:12

Potarłam skroń zmęczona podróżą, przy okazji natykając palcami na mały opatrunek na kości policzkowej - raptem dwa szfy. To przecież prawie nic. Automatycznie chciałam zagryźć dolną wargę ale poczułam lekkie ukucie bólu z powodu rozcięcia, które się na niej znajdowało, więc się powstrzymałam.
Odebrałam swoją walizkę i zerknęłam na telefon, by odczytać wiadomości. Cas już czekał na mnie. Uśmiechnęłam się pod nosem. Steskniłam się za nim.
Jakaś kobieta bacznie mi się przygladała. Zakładanie koszulki na ramiączka chyba nie było najlepszym wyjściem. Casimir też może nie być zadowolony siniakami na ramionach i przedramionach. Wystarczy, że nie da się ukryć tych na nadgarstkach.
Wyciągnęłam z bagażu niebieski sweter i zarzuciłam na ramiona, naciągając rękawy na dłonie. Chyba było całkiem okej.
Weszłam na główną hale, rozglądając się w poszukiwaniu mojego chłopaka. Zmrużyłam oczy, a kiedy go dostrzegłam on już szedł w moją stronę. Zostawiłam walizkę i torbę i podeszłam kilka kroków do przodu. Objęłam jego szyję.
- Heej - szepnęłam mu do ucha słodko, stając na palcach. - Steskniłam się za tobą - dodałam szczerze i wzięłam głęboki oddech. Jego zapach oznaczał bezpieczeństwo. Otak, podobało mi się to bardzo.

Casimir Thompson · 2019-02-03 15:33:46

Sekta opustoszała. Doprawdy, idąc korytarzami odczuwałem przerażającą pustkę, jakby każdy kogo znałem, zniknął bez śladu. Poniekąd sprawy uległy zmianie, nie żeby coś ważnego się stało. Ester zajęła się własnym życiem, Klaudiusz nareszcie nie wchodził mi pod nogi, a reszta? Stanęła pod wielką niewiadomą, rozpłynęła się w powietrzu. Wreszcie zyskałem upragniony spokój, o którym marzyłem od tak dawna. Miałem dłuższą chwilę na przemyślenia, poukładanie wszystkich spraw. A jednak, ponownie prosiłem się o mętlik w głowie.
Włożyłem dłonie w kieszenie dżinsowych spodni, czekając aż Elise pojawi się w zasięgu mojego wzroku. Gdyby ktoś mi powiedział, że będę tak szaleć za drobną blondynką - wyśmiałbym go. Wizja ta była okropnie niemożliwa, a mimo tego została urzeczywistniona. Wciąż nie wiedziałem jak, ale nie mi to oceniać. Było dobrze, tu i teraz. Niepotrzebne głosiki odsunąłem na bok, jednocześnie pozwalając aby kąciki moich ust powędrowały w górę, po dostrzeżeniu znanej postury. Sprawiała, że wszystko nabierało barw.
- Hej - odmruknąłem, obejmując ją rękoma. Za każdym razem czułem się dziwnie po jakiejkolwiek rozłące. Cholernie mi jej brakowało, a ja nieraz nie potrafiłem tego odpowiednio określić. - Jak podróż?

Elise Johansen · 2019-02-03 18:02:51

- A jak myslisz? - parsknęłam rozbawiona, odsuwając się i odchrzakujac. Nie masz pięciu lat Elise, ogarnij się. - Gdyby Hans załatwiał nam bilety. Je w klasie ekonomicznej to mogłabym powiedzieć "no fantastycznie" ale niezbyt mogę. Długo, nudno i padam na twarz - mruknęłam, pocierając skroń. - Ale w porządku. Całkiem, całkiem... Mój bagaż - dodałam, odwracając się kawałek aby spojrzeć czy walizki nadal stoją. Tak były tam. Odwróciłam się z powrotem do niego.
Cholera, kogo ja chciałam oszukać, tęskniłam za nim tak bardzo. Nie mogliśmy w ogóle rozmowach, nie mogłam dzwonić nigdzie, a tym bardziej kontaktować się z kimkolwiek z Vegas.
Złapałam chłopaka za kark i przyciągnęła mi do siebie aby go pocałować. Brakowało mi tego. Choć próbowałam się tego wyprzedaż , to się po prostu nie dało.

Casimir Thompson · 2019-02-04 00:25:54

Odwzajemniłem pocałunek, ignorując gapiów, bezczelnie zatrzymujących się w miejscu. Całą swoją uwagę skupiłem na tym maleńkim promyczku słońca, starając się przekazać każdą skrytą emocję, która nie została pokazana. Miałem wrażenie, że tęsknota za chwilę zamieniłaby się w żar, więc z wielką niechęcią odsunąłem się od dziewczyny, obejmując ją ramieniem. Delikatnie przyciągnąłem do piersi, całując czule w czubek głowy. Nie wiele mogłem powiedzieć. To była naprawdę długa rozłąka, a następnym razem, choćbym miał przepłynąć pół świata, nie pozwolę na powtórkę z rozrywki.
Drugą ręką chwyciłem za walizkę, ciągnąc ją za nami.
- Nie ominęło cię zbyt wiele - mruknąłem, mierząc wzrokiem przechodniów. - No, dobra. Podsumujmy. Napięcie unoszące się między Arwellem, a Charlotte wciąż nie zniknęło... w obroty poszły kuchenne talerze. Bywało nudno, cholernie nudno i śmiertelnie nudno. Doprawdy, bez ciebie moje otoczenie traci wszystkie kolory. Co ty ze mną robisz, Johansen? - zadrwiłem, odgarniając blond kosmyki za ucho.

Elise Johansen · 2019-02-04 00:47:04

Zagryzła na chwilę wargę.
- No przykro mi, ale ja chyba nie miałam jakoś chwili żeby zatęsknić, w sumie to nie wiem co w tobie takiego ciekawego jest - mruknęłam rozbawiona, trącając Casimira łokciem w żebra. - Uzależnianie się od siebie jest najgorsze - zauważyłam, gdy wyszliśmy z hali lotniska. - Mówiłam ci już o tym - dodałam,zerkając kątem oka.

Casimir Thompson · 2019-02-04 01:59:34

Powędrowałem wzrokiem przed siebie. Byłem pewien, że gdybym spojrzał na nią w tamtym momencie, porażająca oschłość mogłaby ją urazić. Dość miałem kłótni i sprzeczek, które nic wartościowego nie wnosiły do naszego życia. Choć tak mogłem trzymać się od nich z daleka. Aczkolwiek, czego oczy nie widzą, temu sercu nie żal.
- Nie wiem. Być może. Wyrzuciłem to z pamięci - przyznałem. Zazwyczaj nie potrafiłem ignorować zaczepek, poniekąd rzucanych w moją stronę, lecz wtedy wyjątkowo gładko przychodziła mi kontrola. Żaden pretekst nie byłby w stanie wytrącić mnie z równowagi, w dodatku prędzej rzuciłbym się pod koła auta niż pozwolił przygasnąć tej radosnej aurze. - Chińszczyzna czy domowa kuchnia?

Elise Johansen · 2019-02-04 02:12:29

Położyłam dłoń na jego karku i Potarłam po nim palcami.
- Niech będzie chińszczyzna - stwoerdziłam i przyciągnęła mi go do siebie, aby wyszeptać mu kolejne słowa na ucho. - A deser chce w domu. - Odsunęłam się i popatrzyłam na Casa. - Obiecuję być grzeczną, nie krzywdzi się już tak - mruknęłam i otworzyłam sobie drzwi jego auta. - Zapakuj moja walizkę...! - powedziałam wsiadając.

Casimir Thompson · 2019-02-04 02:33:15

Przewróciłem oczami, wzdychając pod nosem. Nic się nie zmieniła, a mógłbym nawet powiedzieć, że psotność dodawała jej więcej uroku niż poprzednio. Zapakowanie walizki zajęło mi dosłownie kilka minut, więc lada chwila wróciłem do auta. Zręcznym ruchem wjechałem na pas, włączając się w zakorkowane ulice Las Vegas.
- Z pewnością musiało ci tego brakować. Jeśli dobrze pójdzie, to zwiniemy się stąd w ciągu godziny - odparłem monotonnym głosem. - Jak misja? Wszystko poszło z planem, bez zbędnych wypadków? - Zerknąłem na nią kątem oka. - Och, możesz pozbyć się swetra. Przez ogrzewanie zrobi się tu, jak w saunie.

Elise Johansen · 2019-02-04 02:39:48

- Prócz tego małego wypadku - mruknęłam, stukając się palcem w kość policzkową, na której przyklejony był mały plasterek w kolorze skóry, pod którym kryły się dwa szwy. - Niewiele było komplikacji - odparłam wymijająco. Wydęłam wargi. - Albo wiesz co, może lepiej odwieź mnie do domu? - uznałam. - Jestem w nienajsmaczniejszym stanie. Przydało by mi się przebrać i wymyć. No i jutro rano muszę iść do Hansa, wyjaśnić... Mhm, tą misję nieco - mruknęłam, wywracając oczami. - Bo zapewne pieniądze ma mi przekazać jego ulubiony pupilek - powedziałam rozbawiona, spoglądając na Casa.

Casimir Thompson · 2019-02-04 02:59:40

Odchrząknąłem. Jakby ta prosta czynność miała ułatwić mi zdolność wymowy, a nie dodatkowo siać pustkę w głowie. Doskonale znałem te sztuczki. Ucieczka była specjalnością Elise Johansen, zawsze zostawiała mnie roztargnionego. Uwielbiała prowokować sprzeczki, nawet nieświadomie robiła to bardzo często.
- Skąd ta nagła zmiana? - wyrzuciłem z siebie, ostatecznie dając jej jeszcze jedną szansę. Nie mogła wiecznie dyrygować każdym wokół, zabawa w księżniczkę i służbę musiała się wreszcie zakończyć. Jeśli miałbym być, to na stałe - nie chwilowe zawołanie, jak zapchlony wilczek.

Elise Johansen · 2019-02-04 03:06:47

Wydęłam uśmiechnę wargi.
- Masz ochotę na spocona Elise? - zapytałam ze śmiechem. - Nie spinaj się tak, Cas. Wiem, że brakowało ci atrakcji. Zapewnie ci je - obiecałam. - To może jedzenie, a potem podrzucisz mnie do domu? - zaproponowałam rozwiązanie, licząc na to że się zgodzi.
Poradziłam sobie świetnie na misji. Kilka, czy kilkanaście siniaków tego nie zmieniało, ale znając Casa to by mu odwaliło, a ja chciałam po prostu odpocząć po powrocie do LV.

Casimir Thompson · 2019-02-05 22:18:55

Oparłem łokieć o drzwi, wędrując wzrokiem za brudną szybę. Durny żart nie rozbawił mnie, tak jak nastolatkę, a napięcie wciąż unosiło się w powietrzu. Szczerze, odpowiedź na przełamanie lodów była prosta, jednak dziwna blokada uniemożliwiała mi jakikolwiek ruch, który wywarłby cool wrażenie.
- Wybacz, możemy przystać na twoją propozycję - wyjaśniłem pokrótce, powoli pozwalając, aby moje mięśnie się rozluźniły. Nic nie mogłem poradzić na czerwony alarm w głowie, gdy Elise próbowała się wywinąć w jakikolwiek sposób. Załączał się zawsze i przebiegał tak samo, z domieszką różnych emocji. - Ostatnie dni wywierały sporą presję. Hans dostawał humorków, a członkowie Legami Liberta za nic lądowali u Marie - ciągnąłem, automatycznie wracając wspomnieniami, do krwawych strzęp koszul. - Obawiam się, że nie mogę wyrzucić z myśli jego tyranii, a teraz oboje tam wracamy. - Westchnąłem.
Starałem się nie zmyślać. Jedynie podkoloryzowałem ilość ofiar, w rzeczywistości wynosiła ona do trzech osób. To była jedyna opcja, którą w miarę łatwo przełknąć. Nie mogłem jej od tak wytknąć: "hej, ukrywasz coś". Przynajmniej teraz miałem podstawy do dziwnego zachowania, nie wzbudzając większych podejrzeń o wywołanie kłótni. Wolałem jej uniknąć, a sekretami zając się w bardziej dyskretny sposób.

Elise Johansen · 2019-02-06 00:10:08

- Przejmujesz się tym aż tak bardzo, Casimir? - zapytałam marszcząc nos. - Nie masz o co. Hans i tak będzie robił co mu się żywnie podoba,aż do momentu gdy wykończy nas wszystkich. - Wzruszyłam ramionami. - Pewnie jakby został sam w końcu by ogarną że jest obrzydliwie niehumanitarny. Ale kto z nas jest? - Wzruszyłam ramionami. - I lepiej żeby nie miał humorów, jak do niego jutro pójdę, bo mnie krew zaleje. Chce minimum tydzień wolnego i więcej kasy - bąknęłam pod nosem, gdy Cas skręcił w prawo na skrzyżowaniu zapewne kierując się w stronę jakiejś knajpki z chińszczyzną.

Casimir Thompson · 2019-02-06 01:50:17

Nie żeby mi jakoś bardzo zależało. Po prostu ploty dotyczące członków Legami Liberta najlepiej odwracały uwagę, od teraźniejszych spraw. Wystarczyło spojrzeć na Elise, która zażartym tonem sugerowała proces przeciwko Hansowi. A to, czy dotyczył poruszonej przeze mnie kwestii, czy zupełnie odrębnego tematu, nie miało znaczenia. Dopóki znajdował się w centrum uwagi, wszystko było na swoim miejscu.
- Nie naciskaj zbytnio. Nie chciałbym później oglądać cię w opłakanym stanie - odparłem, będąc jednocześnie pewien jej buntowniczej natury. Zatrzymałem się przed lokalem z chińszczyzną i korzystając ze stopu, nachyliłem się nad dziewczyną, aby odkryć skrawek jej ramienia i łagodnie go pocałować. Delikatna sugestia o tym, że jej bezpieczeństwo było dla mnie najważniejsze, zamieniła się w czarne myśli, po ujrzeniu fioletowego sińca.
Odwróciłem twarz zanim zdążyła cokolwiek ujrzeć, a następnie wysiadłem z samochodu. Nie mogłem znieść tego, że wciąż miała przede mną tajemnice, zwłaszcza o takiej randze. Wiedziałem, że kiedyś ta chora troskliwość o nią mnie wykończy. Wbrew pozorom, ile razy miałem się poświęcać dla kogoś, kto nie potrzebował tego?

Elise Johansen · 2019-02-06 02:09:44

Wyskoczyłam z auta jak poparzona zaraz za Casimirem.
- Cas - mruknęłam, opierając się łokciem o dach auta i spoglądając na niego pytająco.
Co mu łaziło po głowie? Czego ode mnie oczekiwał teraz?

Casimir Thompson · 2019-02-06 02:40:24

Pokiwałem głową. Szczerze? Kompletnie nie wiedziałem, co tutaj robiłem. Gdyby ktoś rok temu powiedział mi, że tak będzie wyglądać moje życie, dostałby w twarz. Nie na to się pisałem i zdecydowanie nie mogłem dłużej ulegać słodkiemu uśmiechowi i czarującym oczom. Tu chodziło o coś więcej niż szczeniacką miłość, która przekraczała wszelkie granice.
- Makaron z kurczakiem, sajgonki, a może złocisty ryż? Na co masz ochotę, Elise? - spytałem, nieco podchwytliwym tonem. Okej, być może unikanie tematu było nie fair z mojej strony, lecz nie zamierzałem dłużej ciągnąć jej za język. Wybory Johansen przestały być przeze mnie kwestionowane. Zejdźmy na ziemię, Casimir.

Elise Johansen · 2019-02-06 03:00:34

Westchemlam ciężko podchodząc szybkim krokiem do Casa.
- Sajgonki - mruknęłam, zanim weszliśmy do środka lokalu. Odchrząknęłam. - Nie będę się wykłócać z Hansem, o to nie musisz się martwić. Chce mu tylko przekazać czego oczekuje od niego. Bo ten facet załazi mi za skórę - bąknęłam pod nosem, zerkając na mężczyznę.

Casimir Thompson · 2019-02-06 03:07:14

- To zrozumiałe. Proszę cię jedynie, abyś znała umiar. Nie wszystko, co zażądasz, może być pozytywnie odebrane - mruknąłem, kładąc portfel na ladzie. Złożyłem zamówienie na jedną porcję, sam straciłem apetyt. Kątem oka napotkałem wolny stolik i wskazałem go Elise, żeby powolnym krokiem mogła podążyć w jego kierunku. Sam oparłem się o ladę, czekając aż posiłek będzie gotowy.

Elise Johansen · 2019-02-06 03:13:35

Zacisnęłam mocno wargi i bez słowa poszłam do wolnego stolika. Sama nie wiem czego oczekiwalam, araczej co dokładnie sobie wyobraznilam, gdy myślał o tym, jakby zareagował na siniaki. Ale raczej nie myślałam o takiej opcji. Cas uwoelbial mi wytykać wszystko jak leci.
- Dzięki, czemu ty nie jesz? - zapytałam, gdy postawił moje sajgonki na stoliku. - Przestań robić takie miny, błagam. Jestem zmęczona takim spojrzeniem. Możesz być Casem z lotnika, tym który mnie przywitał? - zapytałam. - Tamten był bardzo spoko - wyjaśniłam.

Casimir Thompson · 2019-02-06 03:24:08

Rozłożyłem się na obskurnej kanapie, pozwalając sobie na bezczelne spojrzenie, obejmujące posturę Elise. Z moich ust nie wypadło żadne opryskliwe słowo, nie powinna narzekać na coś więcej.
- Straciłem apetyt - wyjaśniłem pokrótce. Chociaż, drobna czynność mogłaby odwrócić moją uwagę od natłoku myśli. - Och, przepraszam, że jestem człowiekiem i również mogę okazywać emocje, niezależnie czy byłyby negatywne, czy pozytywne - dodałem z ironią, kontrolując każdą wypowiedź z osobna. Nie potrzebowałem osobistego piekła w knajpie z chińszczyzną. - Po prostu jedz. Poczekam aż skończysz i odwiozę cię do domu - dodałem lżejszym tonem.

Elise Johansen · 2019-02-06 03:36:09

Prychnelam i zaczęłam jeść.
- Po prostu myslam, że chciałeś pogadać, że właśnie dlatego nie pojechaliśmy od razu do mnie. Nie mów, że jesteś taki niezadowolony że nie do ciebie. Brakowało ci przyjemności? - zapytałam unosząc brew. - I teraz jesteś rozdrażniony, tak? Bo nie wierzę, że sekta cię aż tak przejęła.

Casimir Thompson · 2019-02-06 15:37:01

- Jasne, bo myślami jestem tylko przy seksie z tobą. Wszystko będziesz sprowadzała do tego? - zagadnąłem, powstrzymując się przed powiedzeniem czegoś, czego będę żałował. Położyłem łokcie na blacie, następnie chowając twarz w dłoniach. Szybkim ruchem przetarłem ją, starając się pobudzić w jakikolwiek sposób. - Legami Liberta jest ważna. To nasze dziedzictwo, Elise. Niezależnie, kto stoi u rządów, żyjesz dzięki niemu - wytłumaczyłem, choć doskonale o tym wiedziała. Myślałem, że zbędnym było przypominanie tego. Chyba każdy wolał zapomnieć swoje początki w sekcie, które zazwyczaj nie należały do najprzyjemniejszych.

Elise Johansen · 2019-02-06 18:58:01

Złapałam pałeczki i powoli zaczęłam jeść. Dopiero gdy przełknęłam pierwsze kęsy popatrzyłam Casimirowi w oczy.
- Świetnie, dzięki, że mi przypominasz. Jakbym mogła o tym zapomnieć? - fukndpam trochę opryskliwie. - Żyje dzięki niemu i przez niego mogę umrzeć. To takie bezsensowne i frustrujące. Dziewczyny w moim wieku ganiają za facetami, planują studia i tulą się jeszcze do pluszaków, chodząc do kina na bajki albo pieprzone komedie romantyczne - powedziałam rozgoryczona. - Wiem, że moje życie już nie należy do mnie. I szczerze mówiąc mam wrażenie, że już dawno umarłam w środku - powedziałam bezbarwnym głosem.
Zmarszczyłam brwi i wróciłam wzrokiem do jedzenia, nie chcąc patrzeć na jego twarz.

Casimir Thompson · 2019-02-06 23:18:12

Siedziałem w ciszy, słuchając dokładnie wypowiedzi Elise. Miałem wrażenie, że obojętność w moich oczach nieco zmalała, a twarz nabrała kolorów. Nie z powodu zdenerwowania. To było zmierzenie z rzeczywistością. Od dawna nie myślałem w ten sposób, jak ona. Przerzuciłem się na inny tor, lżejszy dla mnie i mojego sumienia. Poszedłem na łatwiznę, ale to nigdy nie uchodziło płazem. Szczerze, poczułem leki skurcz w klatce piersiowej. Tak cholernie było mi żal blondynki, której los zabrał wszystko, niezależnie od tego czy wyraziła zgodę, czy nie. Lecz nie wiedziałem, co mogłem zrobić. Te ciągłe intrygi zaczęły mnie męczyć, a widok poturbowanej miłości życia powoli stawał się nie do zniesienia.
- Przykro mi, że cię to spotkało, Elise. - Ostatecznie przerwałem głuchą ciszę. Co by było, gdybym nigdy nie poznał Johansen? Czy ktoś inny byłby kiedykolwiek w stanie zająć jej miejsce?

#1 2019-01-25 01:16:03

Lotnisko

#2 2019-02-02 19:21:12

Odp: Lotnisko

#3 2019-02-03 15:33:46

Odp: Lotnisko

#4 2019-02-03 18:02:51

Odp: Lotnisko

#5 2019-02-04 00:25:54

Odp: Lotnisko

#6 2019-02-04 00:47:04

Odp: Lotnisko

#7 2019-02-04 01:59:34

Odp: Lotnisko

#8 2019-02-04 02:12:29

Odp: Lotnisko

#9 2019-02-04 02:33:15

Odp: Lotnisko

#10 2019-02-04 02:39:48

Odp: Lotnisko

#11 2019-02-04 02:59:40

Odp: Lotnisko

#12 2019-02-04 03:06:47

Odp: Lotnisko

#13 2019-02-05 22:18:55

Odp: Lotnisko

#14 2019-02-06 00:10:08

Odp: Lotnisko

#15 2019-02-06 01:50:17

Odp: Lotnisko

#16 2019-02-06 02:09:44

Odp: Lotnisko

#17 2019-02-06 02:40:24

Odp: Lotnisko

#18 2019-02-06 03:00:34

Odp: Lotnisko

#19 2019-02-06 03:07:14

Odp: Lotnisko

#20 2019-02-06 03:13:35

Odp: Lotnisko

#21 2019-02-06 03:24:08

Odp: Lotnisko

#22 2019-02-06 03:36:09

Odp: Lotnisko

#23 2019-02-06 15:37:01

Odp: Lotnisko

#24 2019-02-06 18:58:01

Odp: Lotnisko

#25 2019-02-06 23:18:12

Odp: Lotnisko

Stopka