Lotnisko

Hans Williams · 2017-08-26 23:17:51

Odstawiłem gazetę na miejsce i przeniosłem wzrok na ludzi.
- Myślałem, że nie wejdziecie w końcu - stwierdziłem niewzruszony i upiłem łyk kawy. - Ciekawy zbieg okoliczności, naprawdę. - I w tym momencie wbiegł fotograf i pstryknął im szybko ujęcia. - Album rodzinny. Sami wiecie.

Elise Johansen · 2017-08-26 23:22:44

Wściekła spojrzałam na Casa, a potem na Hansa i transparent. Było mi strasznie gorąco.
- Zajebiste wyjaśnienia, życzę szczęścia - powiedziałam, a w moim głosie słychać było ból. - Mam nadzieję, że teraz będziecie mogli z Hansem za to wypić - warknęłam, a raczej wychrypiałam, bo gola w moim gardle uniemożliwiała mi mówienie. Ruszyłam do wyjścia.
Byłam wściekła i załamana.
Wiedziałaś, że tak bardzie. Obojętnie czy to żart czy prawdą, to nie mogło się udać. Byłaś naiwna i głupia - syczał na mnie rozwscieczony głos w głowę

Casimir Thompson · 2017-08-26 23:28:45

Przez moment oślepił mnie flesz aparatu.
- Zaraz tu wrócę - syknąłem do Hansa i tego całego fotografa, po czym pobiegłem za Elise. Byłem wściekły. Zabiję. No zabiję.
Dogoniłem ją dopiero u wyjścia z budynku.
- Elise, zaczekaj! - krzyknąłem, ta jednak się nie zatrzymywała. - Cholera, zaczekaj. - Złapałem ją za łokieć nim zdążyła uciec. - Wyjaśnię ci to wszystko, ale nie tutaj. Nie mam pojęcia skąd Hans się tu wziął, ale daj mi tę ostatnią szansę, błagam.

Elise Johansen · 2017-08-26 23:34:52

Wyrywałam rękę z uścisku jego dłoni. Skrzyżowałam ramiona i spojrzałam w bok z zaciśnietymi zębami. Miałam ochotę płakać. Pierwszy raz od dawna, miałam ochotę rozpłakać się. Ale tego nie zrobiłam, nie mogłam sobie pozwolić na taki luksus.
- Powiedz mi, że to żart - wychrypiałam, nadal na niego nie patrząc. Po prostu nie mogłam teraz na niego spojrzeć. - Albo jakiś zły sen - dodałam, zagryzając wargę. Huczało mi w głowie.

Hans Williams · 2017-08-26 23:38:14

/siedzi i pije kawę i każe podsłuchiwać fotografowi/

Casimir Thompson · 2017-08-26 23:38:48

Przez chwilę biłem się z myślami. Hans zachował się jak ostatni dupek. Pierwszy raz od początku naszej znajomości miałem ochotę go uderzyć.
- Nie mogę - wycedziłem przez zęby. - To był cholerny wypadek, który nie miał prawa się zdarzyć. Musisz mnie wysłuchać na spokojnie, Elise. - Spojrzałem na nią nerwowo, ona jednak na mnie nie patrzyła. Nie chciała.

Elise Johansen · 2017-08-26 23:47:09

Spięłam się cała aby powstrzymać drżenie ramion. Kolejne gorące fale przepłynęły przez moje ciało.
- Nic nie muszę - syknęłam. - Mogę odejść, a ty nie masz prawa zmuszać mnie do czegokolwiek innego. - Oddychałam ciężko, a każdy oddech był coraz bliższy mojej klęski. Zrobiłam pauze zastanawiając się co mam mu powiedzieć. Szarpało mną tyle emocji, że miałam wrażenie iż rezerwą mnie na kawałki.
Szybkim ruchem ściągnąłam sweter z ramion - miałam już gdzieś te cholerne siniaki, a niech je widzi.
- Ale to zrobię - powiedziałam cicho. Cały czas patrzyłam w bok na ścianę. - Powiedz co masz do powiedzenia, żebym mogła wyjść - bąknęłam już spokojniej, aczkolwiek cały czas czułam dziwny ból. I mój żołądek co chwila robił fikołki.

Casimir Thompson · 2017-08-26 23:54:37

Zacisnąłem mocniej powieki, oddychając głębiej. Wiedziałeś, że do tego dojdzie. Wiedziałeś
- Mahomed mnie porwał i naćpał jakimś gównem - wysyczałem. Wspomnienia wracały. - Uciekłem mu. Wszystko było jak w bajce. - Prychnąłem. - Myślałem, że wróciłaś. Nie protestowałaś - mruknąłem skrzywiony. Ester. - Z rana... dopiero wtedy zorientowałem się, że coś było nie tak. Przysięgam, że nie planowałem tego. Dobrze wiesz, że kocham tylko ciebie i nie zrobiłbym czegoś takiego, po tym wszystkim co razem przeszliśmy - powiedziałem zdesperowany. - Elise, spójrz na mnie. Proszę, spójrz - wyszeptałem, widząc jak cały czas odwraca wzrok. To tak cholernie bolało.

Ester Solberg · 2017-08-26 23:55:28

Podeszłam pod mieszkanie Casa i weszłam do klatki. Gdzie zastałam Casa i Elise.
- Ouuu. Cześć i pa! - rzuciłam i zaczęłam otwierać drzwi by jak najszybciej opuścić to miejsce.

Elise Johansen · 2017-08-27 00:12:46

Zacisnęłam powieki i pięści na materiale swetra. Nie mogłam spełnić jego prośby, choć nie była przecież skąplikowana. Przez moją głowę przewinęło się wiele słów ale tylko dwa byłam w stanie z siebie wyrzucić.
- Nienawidzę cie - wyszeptałam drżący głosem, i pomimo zaciśnietymi powiek po moim policzku spłonęła pojedyńcza łza.
Czy ty naprawdę chcesz to zrobić? On cie niszczy. Niszczy cie, a teraz musisz się bronić. Nie możesz mu ustąpić. To wojna - szeptał podły głos w głowie, a skronie mi pulsowały.
- I boli mnie to, że cię nienawidzę, bo nie chce tego - wyrzuciłam w końcu z siebie. - To potworne, Casimir...

Casimir Thompson · 2017-08-27 00:24:22

- To zły moment, Ester. - Pokręciłem głową, patrząc na nią z bólem w oczach. Nienawidzę cię. Nigdy nie sądziłem, że aż tak się tym przejmę od kogokolwiek. Że te dwa słowa, tak mną wstrząsną. To chore. - Elise, wcale tak nie myślisz... - Oczy mi się zaszkliły. Tracisz ją. - Oboje jesteśmy poddenerwowani, pozwól ochłonąć emocjom. Elise, proszę, nie chcę cię stracić...

Elise Johansen · 2017-08-27 00:31:05

Odwróciłam się do niego plecami. Spojrzałam na drzwi za którymi zniknęła blondynka, która szczerze mówiąc gówno mnie obchodziła w tej chwili.
- Przyślij mi moją walizkę do domu - rzuciłam. - Wezmę taksówkę - dodałam i wyszłam z budynku.
Łzy zaczęły spływać po moich policzkach. Przyciągnęłam dłoń do ust. Byłam wściekła i rozdarta na tak małe części, a wręcz skruszona.
Zaufam mu, zrobię to, chyba go kocham... Potrzebuję jego obecności, właśnie wtedy, gdy jest obok czuję się bezpieczna. A prawda była taka, że to wszytko to było tylko złudzenie. Iluzja, którą próbowaliśmy sobie sami stworzyć ale żadne z nas nie znali odpowiedniego zaklęcia. A szkoda.

Casimir Thompson · 2017-08-27 00:47:47

Zrób coś. Ona odchodzi. Musisz coś zrobić, no ruszaj! Na co czekasz?! Stałem. Patrzyłem jak znika za ścianą budynku, a moje serca roztrzaskuje się na małe kawałki. Nie, nie mogłem stać. Wraz z jej zniknięciem upadłem na kolana, kompletnie się w sobie załamując. Kolejne odejście osoby, którą kochałeś. Przypadek?
- Zamknij się - wysyczałem. Czułem, jak słone łzy zaczęły spływać ciurkiem w dół.
To twoja wina. Gdzie tylko nie pójdziesz, ranisz. Może to czas by zniknąć?
Pokręciłem głową, kilka razy uderzając pięściami o podłogę. Wszechogarniająca pustka była nie do zniesienia.
Przy każdym oddechu czułem ból, oddech mi tak okropnie drżał, nie potrafiłem nad nim zapanować. Grunt zapadł mi się pod nogami. Jak mogłem się łudzić, że to wyjdzie? Tutaj nic nie wychodziło. Pod takimi rządami... Hans. Hans.
Serce zabiło mi szybciej, a smutek i żal przemienił się w złość. Wstałem i czym prędzej wbiegłem na górę, szukając tego idioty. Byłem skłonny go zabić.

Benjamin Watts · 2017-08-27 00:49:51

/sneaky ninja siedzi i kmini kogo zabić/

Hans Williams · 2017-08-27 00:52:09

Kawa się skończyła, więc stanąłem na balkonie rozmawiając z tym fotografem i przyglądałem się akcji rodem z "Przyjaciół". Nagle usłyszałem kroki, więc domyśliłem się, że to być może nieszczęśliwa panna młoda. Albo tak zwany Casimir.

Casimir Thompson · 2017-08-27 00:57:20

Wparowałem wściekły do mieszkania, szukając wzrokiem mężczyzny, który jednocześnie uratował i spieprzył całe moje życie. Głosy dochodziły z balkonu. Nie panowałem nad sobą, a widząc tego fotografa, coś we mnie pękło. Nie zdążył się odwrócić nim zorientował się, że właśnie spadał w dół. Następnie doskoczyłem do mężczyzny i łapiąc go za gardło, wychyliłem za obręcz balkonu.
- Nienawidzę cię - wysyczałem wściekły. - Jesteś beznadziejny, Hans. Jesteś kurwa nikim i pomyśleć, że kiedyś byłeś moim autorytetem. Powinieneś zginąć - powiedziałem ostro, pełen rozgoryczenia i żalu.

Hans Williams · 2017-08-27 01:01:09

U, dosyć wysoko.
- Och, wiesz ile ludzi tak myśli, Casimirze? Gdybym szedł takim tokiem myślenia nigdzie bym nie zaszedł. - Parsknąłem bez zadowolenia. - Życie to nie bajka, a wasza relacja nie była moją winą. Choć... Poczekaj. Może jednak była.

Casimir Thompson · 2017-08-27 01:07:10

- Wszystko jest twoją winą - warknąłem. - To całe gówno, w którym tkwimy to twoja wina. Powinienem cię stąd zrzucić, jak tamtego idiotę - syknąłem. Powinieneś, ale nie możesz. Coś nadal mnie blokowało. Coś wewnątrz mnie nadal szanowało tę karykaturę człowieka. Jeszcze przez chwilę wpatrywałem się w niego wściekły, aż w końcu puściłem go, aby mógł spaść na zimne kafelki. - Wynoś się stąd. Nie chcę cię widzieć, wynoś się - zażądałem.

Hans Williams · 2017-08-27 01:12:16

- Czekałem aż mnie zrzucisz. Albo i tego nie zrobisz, Casimirze - mruknąłem tak, aby usłyszał.
Szedłem przed siebie, słuchając piosenki, która gdzieś tam w tle włączyła się od nowa "Hello Darkness My Old Friend".
- Gdybyś nie był słaby i wyeliminował uczucia, może i byś był zdolny do tego. - Son.

Casimir Thompson · 2017-08-27 01:17:28

Zacisnąłem dłonie w pięść.
- Wyjdź stąd. Nie zamierzam dłużej tolerować twojej obecności - wycedziłem przez zęby. Jesteś słaby. Masz punkt, który może cię zniszczyć. Wiesz o tym, ale i tak go nie wyeliminujesz. Bo patrząc na to inaczej, kochasz to, co cię niszczy. Kochasz Elise.

Hans Williams · 2017-08-27 01:20:16

- Wychodzę - rzuciłem do niego, szukając przedpokoju. - To dziecko może być twoją deską do grobu. Ale, czy nie tego właśnie chcesz? - Uniosłem brwi, znajdując pomieszczenie.

Casimir Thompson · 2017-08-27 01:25:08

- Oby twoje dziecko nienawidziło cię równie mocno, jak ja teraz. - Ścisnąłem wargi. - Marie cholernie źle trafiła, zachodząc w ciążę z tobą. Biedna nie ma nawet czego oczekiwać od ciebie. - Pokręciłem głową, wychodząc do niego. - Gdybyś był prawdziwym mężczyzną, wiedziałbyś, że tak nie wolno. Ale nie, ty jesteś zwykłym tchórzem. - Prychnąłem.

Hans Williams · 2017-08-27 01:30:54

No i mnie zdissował, frajer jeden.

Spojrzałem na niego, choć z wyraźnym wyrzutem. Nie wiedziałem, co odpowiedzieć, bo tak. Nie nadawałem się na i tyle.
- Masz rację - poparłem go. - Obyś ty był lepszym. W tym świecie nie ma szans na normalne rodziny. Na normalne życie. Nie zasługuję na dziecko. Pytanie czy ty tak.

Casimir Thompson · 2017-08-27 01:38:23

- Spieprzyłem pierwszą relację, na której mi ogromnie zależało, za to ty spieprzyłeś tą jedyną. Dla ciebie może wydawać się to żałosne, ale mimo wszystko byliśmy normalni, Hans. Byliśmy normalną parą spod rządów potwora. - Przetarłem twarz dłonią, oddychając głębiej. - Teraz już nic nie zostało. Nie mamy na co liczyć, bo tacy jesteśmy. Ludzie popełniają błędy, co czyni nas czymś ludzkim. Ale ty dzisiaj przeszedłeś samego siebie. Za jednym razem zniszczyłeś dwie osoby, więc ostatni raz cię proszę, abyś opuścił to mieszkanie, bo jak słowo daję, nie będę się już dłużej powstrzymywał i przywalę ci prosto w twarz.

Hans Williams · 2017-08-27 01:44:27

- Oczywiście - odparłem tonem nie znoszącym przeciwu. - Ale wciąż nie odpowiedziałeś mi na pytanie. Możesz nazywać mnie potworem czy jak tam chcesz. - Wzruszyłem ramionami z lekką chrypą. - Możesz być wściekły, ale zrozumiesz. Jeśli nie teraz, to kiedy indziej. - Ostatnie zdanie było wymówione chłodno, jak kiedyś.
No i zamknąłem za sobą drzwi.

#26 2017-08-26 23:17:51

Odp: Lotnisko

#27 2017-08-26 23:22:44

Odp: Lotnisko

#28 2017-08-26 23:28:45

Odp: Lotnisko

#29 2017-08-26 23:34:52

Odp: Lotnisko

#30 2017-08-26 23:38:14

Odp: Lotnisko

#31 2017-08-26 23:38:48

Odp: Lotnisko

#32 2017-08-26 23:47:09

Odp: Lotnisko

#33 2017-08-26 23:54:37

Odp: Lotnisko

#34 2017-08-26 23:55:28

Odp: Lotnisko

#35 2017-08-27 00:12:46

Odp: Lotnisko

#36 2017-08-27 00:24:22

Odp: Lotnisko

#37 2017-08-27 00:31:05

Odp: Lotnisko

#38 2017-08-27 00:47:47

Odp: Lotnisko

#39 2017-08-27 00:49:51

Odp: Lotnisko

#40 2017-08-27 00:52:09

Odp: Lotnisko

#41 2017-08-27 00:57:20

Odp: Lotnisko

#42 2017-08-27 01:01:09

Odp: Lotnisko

#43 2017-08-27 01:07:10

Odp: Lotnisko

#44 2017-08-27 01:12:16

Odp: Lotnisko

#45 2017-08-27 01:17:28

Odp: Lotnisko

#46 2017-08-27 01:20:16

Odp: Lotnisko

#47 2017-08-27 01:25:08

Odp: Lotnisko

#48 2017-08-27 01:30:54

Odp: Lotnisko

#49 2017-08-27 01:38:23

Odp: Lotnisko

#50 2017-08-27 01:44:27

Odp: Lotnisko

Stopka